Jak wiatr drażnisz myśli moje:raz powracasz,to odchodzisz..zostań proszę,bądź Zefirkiem,co mi włosy lekko chłodzi..kiedy wiosną mnie przytulisz,zakwitną słowa jak maki,wierszem będą tulipany Twego domu ogród krasić,kiedy zechcesz,to po łące,biegać będę z Tobą boso..i stokrotki w wianki splotę,o poranku z tęczy rosą.Lekką mgiełką mnie otulisz,gdy na skroniach usta złożysz..i we włosy wpleciesz palce, wolność znów oddając słowom..Atramentem będzie kapać,na biel plaży..mantra słowna zawsze, kiedy wiatr we włosach..Jestem niepoprawnie wolna.
Nasze słowa..jakie One są?..czy dodają świeżości?..jeśli tak!…możemy być z siebie dumni..Mieć nadzieje na jutro! .. Czerp naukę z dnia wczorajszego,żyj dla dnia dzisiejszego, miej nadzieję na jutro!
W czułych objęciach snu,marzenia najskrytsze płyną.Po ciężkim, męczącym dniu,wirują z bajeczną krainą.Tam ciepło uczuć dojrzewa i słowa inaczej smakują.Radością każdy ptak śpiewa,a serca bólu nie czują.Kwiaty zapachem wspomnień,lato myślom przywodzą.A słońce śmieje się do mnie,pragnienia parami chodzą.Tam Anioł też się pojawia,w oczach ma niebo i szczęście.Drogę do gwiazd objawia,dla Niego te sny w podzięce …
Z poszumem wiatru przyszła pani Złote dywany w parku rozłożyła Czy ją kto za to gani Przecież ona taka miła Gradem kulek brązowych Ścieli nam drogi wśród drzew Zapachem szyszek sosnowych Daje nam radość i śmiech Wśród tych jesiennych gałęzi Mały rudzielec pomyka Coś tam się w liściach szeleści Wystaje ogon szybkiego smyka Ptaki wiosenne dawno już odleciały Został wróbelek nasz taki mały Ćwierka i stroszy piórka szare Zaraz rozpocznie w kałuży swoje bale A my jesienni wciąż wspominamy A my wczorajsi za wygrane nie damy Każdy dzień dla nas to promyk słońca Nawet jak krople deszczu nie mają końca.
„Uciekło moje szczęście,zniknęło gdzieś na chwilę.I złapać się nie daje w siatkę na motyle..I biegam za nim wszędzie.I szukam co dzień z rana,gdy prawie już je łapie…pryska jak bańka mydlana.I ciągle za nim gonie….bezwiednie machając ręką,bo może pochwycę je w dłonie,przepłynie przez palce piosenką.Lecz kiedyś na pewno je złapię i mocno chwycę w swe dłonie i nigdy już nie wypuszczę.Na zawsze będzie już moje!.”[…]
Dla każdego wschodzi zawsze jakieś słońce Kiedy przebywasz w ciemnościach, spójrz w górę. Tam czeka na ciebie słońce. Ono nie omija nikogo. Ciebie też nie ominie, jeżeli nie schowasz się w cień.
Już pajęczyny srebrna nitka o chłodnym brzasku snuje wiersze,złoto zalśniło w brzozy witkach,ścichły poranki, odszedł sierpień.Mgły blado siwe nad polami dźwięczą okrzykiem dzikich gęsi,w sepiowych bruzdach zaoranych śpi zapach głogów i jarzębin.Lecz tyle ciepła jest w ogrodach,w zieleni kasztan brązem błyszczy,cynobry klonów wrzesień podał,słodyczą śliwek budzi zmysły.Jeszcze kolorów trwa karnawał, starczy nam żaru i uniesień,miłość nie zetli się, jak trawa,więc nie mów mi, że idzie jesień…Moje serce to muzyka ona zawsze we mnie wnika… Nutki dusza pokochała i nic więcej już nie chciała…Gdy mnie smutki otulają i marzenia zabierają…Ona zawsze przy mnie trwa nawet w moich ciemnych snach…
dlaciebiesite.wordpress.com 